رئیس اتحادیه آهنگران و صنعتگران خودرو، محمدجواد برازنده، با تاکید بر اینکه افزایش قیمت خودرو نسبت به قیمت آهن منطقی نیست، اعلام کرد خودروسازان محصولات خود را با افزایش قیمت عرضه می‌کنند اما این افزایش قیمت را در قراردادهای تولیدی قطعات لحاظ نمی‌کنند. وی از مشکلاتی که واحدهای کوچک و تولیدکنندگان قطعات خودرو به دلیل نوسانات قیمت مواد اولیه با آن مواجه هستند، سخن گفت و تاکید کرد که این موضوع ضرر و زیان‌های بسیاری برای تولیدکنندگان به همراه دارد.

رئیس اتحادیه آهنگران و صنعتگران خودرو، محمدجواد برازنده، در مصاحبه‌ای اظهار داشت که افزایش قیمت خودرو نسبت به قیمت آهن همچنان منطقی نیست. وی تصریح کرد: خودروسازان محصولات خود را با افزایش قیمت عرضه می‌کنند، اما این افزایش قیمت را در قراردادهای تولیدی قطعات لحاظ نمی‌کنند.

برازنده با بیان اینکه اتحادیه آهنگران و صنعتگران خودرو دارای ۲۰ رسته مختلف از جمله تیلرسازی، اتاق‌سازی اتوبوس و مینی‌بوس، ساخت وسایل باسکول، جلوبندی خودرو و چاقوسازی است، گفت: “افزایش قیمت خودرو نسبت به افزایش قیمت آهن روند صعودی بیشتری را به خود گرفته است و این افزایش قیمت خودرو نسبت به افزایش قیمت آهن منطقی نیست.”

وی با اشاره به ساخت تیلر در ایران ادامه داد: “حجم قابل توجهی از نیاز به تیلر در ایران از طریق تولید داخلی تامین می‌شود و کارخانه‌های بزرگی در این زمینه فعالیت می‌کنند. همچنین ساخت اتاق‌های یخچال‌دار نیز در برنامه‌های تولید کارخانه‌ها قرار دارد و در کنار شرکت‌های بزرگ، واحدهای کوچک نیز به تولید تیلر و اتاق‌های خودروهای سنگین مشغول هستند.”

برازنده خاطرنشان کرد: “در سال‌های اخیر، واحدها و کارخانه‌های کوچک به دلیل شرایط اقتصادی و واردات محصولات مشابه از کشور چین با مشکلاتی مواجه شده‌اند. این در حالی است که قطعه‌سازانی که با کارخانه‌های بزرگی مانند ایران‌خودرو و سایپا همکاری می‌کنند، در قراردادهای بلندمدت خود توانایی افزایش قیمت محصولات تولیدی را به دلیل نوسان قیمت مواد اولیه ندارند و این موضوع ضرر و زیان‌هایی برای تولیدکنندگان به همراه دارد.”

رئیس اتحادیه آهنگران و صنعتگران خودرو تاکید کرد: “کارخانه‌های بزرگ خودروسازی با نوسانات قیمت مواد اولیه، قیمت محصولات خود را افزایش می‌دهند، اما این افزایش قیمت در قراردادهای تولید قطعات لحاظ نمی‌شود.”

وی افزود: “در رسته‌های زیرمجموعه اتحادیه که کار دستی در آن‌ها نمایان است و به عنوان یک فعالیت قدیمی شناخته می‌شوند، مشکلات زیادی از بابت واردات کالاهای مشابه وجود ندارد. اما در بحث ساخت کانکس با رشد قیمت مواد اولیه، تولید با مشکل مواجه شده است. این موضوع در زمان زلزله سرپل ذهاب به اوج خود رسید.”

برازنده تصریح کرد: “در زمان وقوع زلزله سرپل ذهاب، با وجود افزایش قیمت مواد اولیه ساخت کانکس، تولیدکنندگان برای کمک‌رسانی و همراهی زلزله‌زدگان قیمت نهایی کانکس را افزایش ندادند. تولیدکنندگان کانکس‌های ۱۵ میلیون تومانی را به ۶ میلیون تومان به متقاضیان تحویل دادند.”

او در پاسخ به این سوال که آیا کانکس‌های پیش‌ساخته که به عنوان ویلاهای پیش‌ساخته شناخته می‌شوند در بازار جای خود را پیدا کرده‌اند، گفت: “کانکس‌های پیش‌ساخته با متراژ و طبقات مختلف که از فلز و فایبرگلاس تولید می‌شوند، یک صنعت نوپا در ایران به شمار می‌آیند. به دلیل ذهنیت مردم نسبت به ایمنی پایین این کانکس‌ها در برابر سرقت، هنوز جای خود را در بازار پیدا نکرده‌اند. این در حالی است که ایمنی این محصولات با محصولاتی که از آجر و بتن تولید می‌شوند، برابری می‌کند.”